Geloof, hoop of liefde?

22 juni 2024

She’s frequently kind and she’s suddenly cruel

Het dagelijks leven is bijna onvoorspelbaar te noemen als je een relatie hebt met iemand met een
narcistische persoonlijkheid. Op sommige dagen is je partner de meest liefdevolle en zorgzame
persoon die je kent. Zo word je verrast met een avondje uit eten, een mooie bos bloemen of een
ander mooi gebaar. Als ik erop terugkijk, dan herinner ik me deze momenten als een zegen. Het
zorgde ervoor dat ik mij geliefd en gewaardeerd voelde. Het gaf mij hoop en ik geloofde weer dat
onze relatie wél de moeite waard was. De charme en genegenheid, het leek wel alsof ik erdoor
betovert werd.

Maar net zo plotseling als deze vriendelijke persoon voor je staat, net zo plotseling kan deze
vriendelijkheid omslaan naar de andere kant en is je partner ineens ijskoud en afwijzend. Veel is
hiervoor niet nodig. Een onschuldige opmerking kan al de trigger zijn om je te kleineren of kritiek
te geven, waardoor je het gevoel krijgt dat je niets goed kunt doen. Omdat dit gebeurt zonder enige
aanleiding of waarschuwing loop je continue op je tenen en vraag je jezelf af wat je nu weer
verkeerd hebt gedaan.

She can do as she pleases, she’s nobody’s fool

Alles draait om onafhankelijkheid, macht en controle. Probeer je eens voor te stellen dat je met
iemand samen bent die zichzelf gedraagt alsof hij of zij boven alle wetten, regels en verwachtingen
staat. Diegene doet wat hij of zij wil en ook nog eens wanneer, en daarbij geen rekening houdt met
de behoeften of gevoelens van jou of anderen. Van mij werd verwacht dat ik alles communiceerde
waar ik was en wanneer, met zorgzaamheid als reden, terwijl het gaan en staan van mijn partner
altijd vaag of in het midden bleef. Als dit stelselmatig gebeurt en er wordt geen tegengas gegeven
(wat trouwens niet al te makkelijk is en gewaardeerd wordt en dan put ik uit mijn eigen ervaring),
betekent dit een vrijbrief voor ontastbaarheid en superieuriteit voor die ander. Het gevaar wat dan
op de loer ligt, is dat je je als partner voortdurend gedwongen voelt om je aan te passen, waardoor je
gaat pleasen en geen grenzen meer durft aan te geven.

She can’t be convicted, she’s earned her degree

Bij mij wekt deze zin onmiddellijk de suggestie, dat de persoon in kwestie heel slim en
onverzettelijk is. Letterlijk vertaald staat er dat de persoon niet veroordeeld kan worden (voor
hetgeen hij of zij heeft gezegd of gedaan). In mijn relatie werkte het eigenlijk net zo. Het zich beter
voelen dan een ander, het ontastbaar zijn door de bijna tot in perfectie gepolijste buitenkant
waardoor ieder vorm van feedback wordt afgeketst en met dezelfde gang naar de ander wordt
teruggekaatst. Deze vaardigheid die in de loop der jaren vaak sterk is ontwikkeld, verdiend bijna
een diploma voor aan de muur.

And the most she will do is throw shadows at you, but she’s always a woman to me

Zonder gewoon eerlijk, direct en recht door zee te zijn, wordt op een subtiele manier verwarring
gezaaid, waardoor de ander aan zichzelf gaat twijfelen. Ik had vaak het gevoel dat er in sommige
situaties bewust een rookgordijn werd opgetrokken door de manier, of noem het tactiek, die werd
gebruikt bij iedere vorm van communicatie. Of het juist achterwege laten van enige communicatie.
Het meest lastige vond ik alleen, dat ik er nooit mijn vinger op kon leggen óf er zand in mijn ogen
werd gestrooid of niet. Wat het ook is, het maakt je onzeker omdat je altijd in het duister tast en ook
blijft tasten, omdat antwoorden uitblijven.

Voor Billy Joel bleef, ondanks de complexiteit van de relatie met zijn vrouw, de vrouw aan zijn
zijde altijd een vrouw voor hem. Of ik datzelfde kan beamen? Laten we zeggen: met ups en
downs…