Herstel na een toxische relatie met de kracht van paarden.
Sterke vrouw!… Je hebt de ballen gehad om de moeilijkste hindernis helemaal zelf te nemen en bent uit de relatie met je narcistische partner gestapt. Wat ontzettend dapper! Maar nu realiseer je je pas ècht wat deze relatie met jou heeft gedaan en nu nog steeds doet. Je voelt je leeggezogen, bent doodmoe en je hoofd stopt niet met malen. De gebeurtenissen uit de tijd dat jullie samen waren, hebben zich in je brein genesteld en blijven je maar achtervolgen. Op de vele vragen die je nu nog steeds hebt, komt maar geen antwoord. Je stelt jezelf de vraag: “Hoe kom ik in hemelsnaam los van dit verleden, los van deze man, los van deze pijn”. Het gevoel er soms alleen voor te staan, omdat anderen geen idee hebben van de impact. Je besluit was weloverwogen, je toonde lef je leven terug te pakken, maar je beseft. “Ik ben er nog lang niet”.
Herken je dit?
Hier begrijp je niets van. Je hebt gekozen voor jezelf, jouw waarden en behoeftes en toch blijft een schuldgevoel je achtervolgen. Je denkt bij jezelf: “Hoe dan!?” Alle scenario’s uit het verleden zijn tig keer door je hoofd gegaan met als conclusie: ik moet uit deze relatie, want het voelt niet goed. Maar nog steeds voel je je niet ok en blijf je jezelf afvragen waar dit schuldgevoel vandaan komt. Je was de zorgende en dragende factor voor hem en de relatie en je voelt je nog nauw verbonden met zijn welzijn. Zo vaak kreeg je te horen, dat het “jouw schuld” was, waardoor het lijkt alsof de manipulatie onder je huid is gekropen en gewoon doorgaat. Je blijft jezelf afvragen: “Had ik toch niet dit of dat…?”Gek word je ervan. Je hoofd is nog steeds één grote warboel en alles een groot vraagteken. Hoe heeft het jou kunnen gebeuren om in een relatie met een narcist te geraken en hoe kan het dat je zolang in de greep van die persoon kon blijven? Je twijfelt aan jezelf en je eigen gezonde verstand. Het is de wereld op zijn kop en je kunt niet voor- of achteruit. ’s Nachts verschijnt hij in je dromen en herleef je de relatie. Doodmoe, alsof je net bent overreden door een bus, word je wakker.
Kon je maar knippen met je vingers en jouw leven weer vol levenslust en vertrouwen leven. Je eigenwaarde ligt ergens onder een berg stenen als gevolg van de aanhoudende controle en dominantie. De kritiek en de vernederingen waren dagelijkse koek waardoor je je niet meer goed genoeg voelt. Een gebroken en waardeloos gevoel is wat er over blijft. Je weet niet meer wie je eigenlijk bent zonder hem en bent op zoek naar je eigen vermogen om weer zelf beslissingen te nemen en problemen op te lossen.
Je bent verbijsterd over het verdriet dat je hebt. Hoe kun je nu zo verdrietig zijn over iets waar je zo aan kapot ging? Om jezelf te redden moest je een dubbele punt zetten en toch ben je verdrietig om het verlies van de relatie. Je hebt verdriet omdat je hem mist. De fijne momenten van samenzijn en verbondenheid. Je wordt er bijna melancholisch van. Je hebt zoveel liefde, tijd en energie in de relatie gestoken. Om de lieve vrede te bewaren, heb je jezelf weggecijferd, was je niet altijd jezelf en heb je op eieren gelopen. Het voelt nu alsof alles voor niets is geweest. Je komt tot de conclusie dat je stapje voor stapje je “eigen ik” bent kwijtgeraakt. De sterke, zelfstandige vrouw is er deep down nog wel, maar je ziet haar niet meer als je in de spiegel kijkt.
Schaamtegevoelens steken de kop op. Je vraagt jezelf af waarom je, alle rode vlaggen ten spijt, niet eerder bent weggegaan. Waarom je zoveel tijd van je leven aan deze persoon hebt verspild. De angst voor de reacties van anderen, en het ongeloof, omdat het toch zo’n aardige en sympathieke kerel was. Ook waren er mensen die juist hun zorgen hadden uitgesproken over de relatie. Nu, met de billen bloot, beken je dat ze het goed hadden gezien.
Wat gebeurt er als je niets doet?
Je voelt je als een sardientje in blik die geen kant op kan. Je kunt niet terug, maar je komt ook geen stap vooruit. En je beseft: “Als ik niets verander en alles laat zoals het nu is, had ik net zo goed bij hem kunnen blijven. De rest van mijn leven zal dan voorgoed door hem en ons verleden samen worden beheerst. Ik zal nooit weten hoe het voelt om een gezonde relatie met iemand te hebben en nooit meer gelukkig zijn.”
Klanten delen hun ervaring
“Ik heb de coaching bij Trigger Paardencoaching als heel fijn ervaren. Er was voldoende rust en ruimte om uitleg te krijgen en vragen te stellen. Bijzonder hoe de connectie met het paard voelbaar was. Doordat het een 1 op 1 sessie was, voelde het veilig en kon ik volledig open en eerlijk zijn. Ik weet nu dat ik meer voor mijzelf mag gaan staan en meer mag delen met anderen wat belangrijk is voor mij. Ook ga ik de stappen die ik heb gezet om mijn einddoel te bereiken vieren, samen met iemand of desnoods alleen. Het paard gaf mij de bevestiging die een persoon mij niet kan geven (of die ik moeilijk vind te accepteren). Een dier is puur en onbevooroordeeld en dat maakt deze vorm van coachen zoveel meer waard en effectief. Bij iedere keuze die ik nog zal gaan maken in de toekomst zal ik mijzelf de vraag stellen: “Helpt het mij om mijn einddoel te bereiken?” Dank je wel Patrice. Je open en niet oordelende houding is heel fijn.”
*Hedy*
“Hoe ik deze paardencoaching heb ervaren? Intens en liefdevol. Er stond iemand tegenover mij die luisterde naar mijn verhaal zonder hier enig oordeel aan te verbinden. Ik heb gezien dat ik sneller mag “acteren” als ik dreig vast te lopen in oude gewoontes. Niet het doel, maar de weg ernaartoe is minstens zo belangrijk. De intensiteit van het gevoel werd versterkt door de aanwezigheid van het paard. Het was een ervaring die ik niet snel zal vergeten en waarmee ik vooruit kan op persoonlijk vlak. Daarbij zal de herinnering mij ook ondersteunen bij mijn werk. Dankbaar voor een fijne middag.”
* Maureen*
“Ondanks dat ik al bekend ben met paardencoaching, was ook deze sessie weer een enorme eyeopener. Met gezonde zenuwen ging ik de cirkel in om toenadering te zoeken tot Sietske, een prachtige jonge pittige merrie. In eerste instantie voelde zij mijn onzekerheid en hield ze afstand. Al gauw door mijzelf te aarden en te blijven ademen kregen we contact. Voor mij een intens contact die in een woord bevestigde: loslaten. Een geweldige sessie op een prachtige locatie. Ik hoop gauw nog eens een sessie te mogen doen bij Trigger Paardencoaching.”
* Melanie*
